Şeirlər: Ülvi Aydın

Yandıranda.
Ürəyim döyünür əllərin əsir,
Hicran qovhaqovda vüsal tələsir,
Həyacan tıxanır lap nəfəs kəsir,
Deyə bilmədiyin söz yandıranda!

Gözündə qığılcım alışır sönür,
Gündüzün bir anda zülmətə dönür,
Solur yarpaq kimi alışan könül,
Həsrətdən içini köz yandıranda!

Gözlər gah ağlayır gahda ki gülür,
Həsrət göz yaşını əllərin silir,
Nələr çəkdiyini tək ürək bilir,
Çəkə bilmədiyin naz yandıranda!

Çox zaman fələyin gərdişi sərtdir,
Sevən bir ürəyə sağalmaz dərddir,
Ülvinin çəkdiyi lap müsübətdir,
Sevib almadığı qız yandıranda.!

Layla de mənə
İzin ver başımı dizinə qoyum,
Layla de, əzizim,layla de mənə.
Təki hər günümüz beləcə keçsin,
Layla de, əzizim, layla de mənə,

Baxdıqca ay kimi hüsnü-camala,
Dalım gözlərində şirin xəyala.
Şirin vüsalından sal haldan-hala,
Layla de, əzizim, layla de mənə.

Sığal çək saçıma könlüm açılsın,
Günəştək şəfəqi elə saçılsın,
Aradan həsrətin səddi uçulsun,
Layla de, əzizim, layla de mənə.

Sən ol dərdlərimin çarə həkimi,
Götür üstümüzdən hicran yükünü,
Sən Allah,bacarsan lap anam kimi,
Layla de, əzizim, layla de mənə.

Yas tutur qəlbimdə ölən sevincə

İçimdə ağladım gülə bilmədim,
Dərdimi heçkimlə bölə bilmədim,
O gəlin köçəndə niyə olmədim?!
Onsuz bu həyatda yaşayım necə?!

Ən saf duyğularım çırpıldı daşa,
Hisslərim mənimlə durdu savaşa,
Çırpılıb,çevrildim qəfəsdə quşa,
Onsuz bu həyatda yaşayım necə?!

Tavana dikilir gözüm hər gecə,
Yas tutur qəlbimdə ölən sevincə,
Gözümün yaşını silib gizlicə.
Onsuz bu həyatda yaşayım necə?!